Siz bilmezsiniz eskiden İzmir-Manisa arasında çalışan otobüslerimiz şehir içi minibüslerimiz gibi şehrimizin içinden dolaşarak otogara giderdi, biz aslında halk arasında garaj diyoruz oraya ki eskidi...

İzmir'den gelen otobüsler YSE kavşağından İzmir Caddesine döner ve kim nerede isterse orada dururdu ve trafik altüst olmazdı...

İzmir Enternasyonel Fuarı da o zamanlarda altın çağını yaşardı...

İzmir'den Manisa'ya gidip gelmek İzmir şehir içi ulaşımından daha kolaydı..Gece saat 02:00 a kadar otobüsler çalışır ve asla evlerimize ulaşımda zorluk çekmezdik...

Hangi yıl diğerini kovaladı hangi yıl diğerinden daha çetin geçti pek hatırlamıyorum ama yıllar geçtikçe İzmir'e ulaşım güçleşti...

Bir zamanlar iki ayrı şirket rekabet halindeyken neredeyse adım başı yolcu indirip bindirirlerdi ve fiyatlarda bu kadar yüksek değildi... Gerçi o zamanlarda otobüslerde sigara da içiliyordu o ayrı konu...

Otobüslerde sigara içilen zamanları o zamanlarda sigara kullanan ve bırakmanın gururunu yaşayan bir kişi olarak sonra anlatırım...

Uzun yollar ve sigara ne hikayelerim var...
Canım Manisa güzel Manisa geliştikçe, büyüdükçe değiştin sen de...

Güzelim duraklardan geçiyoruz İzmir yönünden gelip giderken her biri diğerinden daha güzel modernize edilmiş ve sonunda ESKİ GARAJ, ŞEHİR MERKEZİ denilen durakta iniyoruz ya...

Önümüzde inşaatın barikatları arasından açılan bir kapı ve yağmurda su birikintisi içerisinde bizi karşılayan bir üst geçit...

Manisa'ya hoşgeldiniz...
Biz çocukluğumuzda eski garaj denilince eski perşembe pazarı civarını bilirdik...

O garajın üzerine bir garaj daha eskittik üstelik garajların ortak yönü perşembe pazarı bağlantısı... Belki de perşembe pazarı garajların eskime sebebi...

İyi de şimdi perşembe pazarı nerede yeni garaj nerede eskimesin güzellikler ve lütfen akmasın üst geçitlerin üzerinden dereler...
Zaten çok yüksek fiyata gidiş gelişler, ıslanmasın İzmir Manisa arasında gidip gelen öğrenciler... Islanmasın Manisa’yı görmeye gelenler otobüsten iner inmez...
Biraz karıştı yine uzun lafı kısa anlatayım derken...

Kalın sevgiyle...